Jammer
Na een paar dagen rust in de benen, vertrek ik rond half acht weer voor het vervolg van mijn tocht. Veel zin heb ik niet maar eenmaal op de fiets en het zonnetje dat al goed haar best doet, valt het wel mee. Het is nog behoorlijk koud in de ochtend en ik zet er een beetje vaart in om het wat warmer te krijgen.
Als ik in Westerbork aankom, kijk eens even op de iPod. Mijn mails checken, de website bekijken en ook eens loeren op het belang van Bocholt. Ik zie dat Chris de activiteit van 3 april aan de Luysmolen ook al heeft gepost. Ik had hem eerder al gesproken en was dolblij te horen dat de kijkavond zo’n succes is geweest. Nu ik de foto’s op ecns.be zie, kan ik nog beter begrijpen waarom hij zo verheugd klonk aan de telefoon. Dit is echt een vliegende start. Een dikke proficiat aan allen die deze avond zo goed hebben doen verlopen! En blijkbaar zijn er nu al mensen die vragen om een volgende kijkavond. Het kan verkeren.
Ondanks ik zo blij ben, vind ik het ook jammer natuurlijk dat ik er niet bij was. Maar nu moet ik het afmaken op de fiets hier. Ik ben trouwens benieuwd of er al veel op de ‘vind ik leuks’ is geklikt. We zullen wel zien… Ik zie ook nog op de website dat Rene en Arlette hebben gereageerd. Rene staat op het punt te vertrekken voor zijn tocht. Nog eens veel sterkte op je tocht Rene. En bedankt voor de reactie allebei.
Onverwacht
Ik rijd verder door het Drentse landschap. Even later stop ik even aan het water om een koffietje te maken. Het is hier heerlijk. De zon doet nu echt haar best en ik geniet even aan het water terwijl dat andere water opwarmt.
Als ik uiteindelijk aan mijn eerste stopplaats aankom, ben ik eerst een beetje teleurgesteld. ASTRON, het Nederlands instituut voor radio-astronomie ziet er niet echt uitnodigend uit. Het staat hier vol met auto’s en het geeft me echt wel de indruk dat ik bij een bedrijf als een ander ben aangekomen. Ik rijd een beetje verder en kan me dan toch verheugen op de grote radiotelescoop die pal voor mij staat. Er wandelt ook een man langs die me aanspreekt, vragend naar mijn tocht natuurlijk. Mensen zien onmiddellijk aan je fiets dat je niet zomaar een toertje aan het maken bent. Ik doe een beetje mijn uitleg over het doel van deze tocht en hij stelt voor om even mee naar binnen te gaan. Hij werkt hier namelijk en wil me graag even een rondleiding geven. Derek, zo stelt hij zich voor, laat me de vele ruimtes zien die hier in dit gebouw gevestigd zijn. Hij laat me onderzoekkamers, freesruimtes, optische werkkamers, een geluid- en radiostraling vrije kamer en nog veel meer zien. Dit had ik echt niet verwacht. Een persoonlijke rondleiding. Derek laat weten dat we met onze vereniging altijd welkom zijn om eens een bezoek te brengen. Ik vind het best. Bedankt Derek!
De laatste zon
Als ik afscheid neem, ga ik nog even langs de grote telescoop. Ik neem er nog een foto en geniet even van het landschap er tegenover. Ik zit hier in het Nationaal Park Dwingerderveld. Het is hier prachtig. Er staat een man vlakbij de telescoop in het gras te kijken. Ik ga er naar toe en hij wijst me een addertje aan dat daar ligt te genieten van de zon. Goed dat hij het gezien heeft. Ik zou het nooit hebben gevonden.
Ik ga verder naar mijn volgende halte: Plantarium Cinedrome, iets verderop. Maar als ik daar aankom, blijkt het gesloten te zijn. Er loopt een oudere man rond, bezig met parasols te plaatsen aan de bankjes die voor het gebouw staan. Omdat het bezoek bij ASTRON toch wel wat tijd in beslag heeft genomen, besluit ik de man niet aan te spreken en verder te gaan.
Ik passeer door Meppel, een stadje met gezellige hoekjes. Er zijn leuke terrasje en ik heb wel zin om een koffietje te drinken. Maar ik zie dat de bewolking begint toe te nemen en rijd toch maar verder. Ik moet nog 40 km rijden en heb geen zin in regen vandaag. De vlaktes krijgen trouwens weer de overhand en de wind zet bij momenten weer op. Ik heb zo’n vermoeden dat dit wel eens de laatste zon zal zijn die ik deze reis zie.
Niet voorzien
In Staphorst kom ik aan een veldschuur die is omgebouwd tot een educatief centrum voor natuur, cultuur, historiek en archeologie. En meteen gaan mijn gedachten weer naar Bocholt. Dit moet er ook komen. Wel een sterrenwacht erbij. Ah ja! Ik ga toch nog eens aan de mouwen trekken van de heren en dames politici…
Terwijl ik door Overijssel fiets, passeer ik Hasselt. Oei, ben ik te ver gefietst??? Even later gaat het via Zwolle door naar het fiets- en voetgangerspondje dat me naar de provincie Gelderland moet leidend. Maar jammer genoeg is dit pondje gesloten. Dit had ik niet voorzien. Een vriendelijk man op een fiets toont me de brug die ik moet nemen. Mooi zo, die ben ik een kwartier geleden voorbij gereden! Even een blokje om dus.
Na een dik uur fietsen kom ik aan op mijn volgende overnachtingplaats. Ik wordt er, inderdaad alweer, hartelijk ontvangen door Bouwien en Heike. Ze laten me mijn huisje zien waar ik de nacht zal doorbrengen. Het is er lekker knus. Een kleine woonkamer, keuken en slaapkamer. Wat moet ik nog meer hebben! Ik ben blij dat ik op tijd ben aangekomen. Zo heb ik nog wat aan mijn avond. Een heerlijke douche nemen, wat eten en mijn verslagje maken. Ondertussen is het buiten begonnen met regenen. Dat wordt lachen morgenvroeg….
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.